تر خدا دوست منو دعا کنید

بنی آدم اعضای یکدیگرند، که در آفرینش زیک گوهرند. 

 چو عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار. 

سلام 

ببخشید این  نمیدونم  چرا ما ادما اینجوری هستیم 

ببخشید دوستان این پست خیلی زیاده میدونم حوصله شما رو سر 

 میبره اما  این هارو باید بنویسم 

پس لطفا یا به ادامه مطلب نیاین یا تا آخرش بخونید 

تذکر:این پست نظرات آزاد هست از دوستانی که نظر خصوصی 

 می دهند لطفا هواسشون باشه 

و دوستانی که به من لطف دارن و بهم .......میدهند  

لطفا این پست رو بی خیال بشین 

ممنون 

ادامه مطلب مطابق با قانون بالا یادتون نشه

من نمیدونم آیا ما معنی این شعر رو بلد هستیم یا نه  اما میدونم این شعر   

 در سردر و بالای تمام قرارداد های سازمان بین المللی  سازمان ملل  

    و حقوق بشر خوردهاین معنیش اینه که ما   

این شعر رو نتونستیم درک کنیم  نه؟   

   من این مطلب رو  در حالی مینویسم که الان دمای بدنم 37.6 هست  

 و این یعنی اگه حزیون نوشتم من و   ببخشید  

من دیروز ظهر یکی از دوستام که خیلی دوسش دارم و تقریبا 3 ماه 

 از من کوچیکتر یک نظر خصوصی واسم گذاشته بود   

من نمیدونم اما میتونم همین بگم  که بعضی از دوستان  که تقریبا 

 هم سن خودمون هستن با ادعا بر این موضوع که این عکسای که مامیزاریم 

 همسن های مارو تحریک نمیکنه کار خودشون ادامه میدهند  

    من از 10تا از دوستای خودم پرسیدم همه میگن تحریک میشیم 

این دوستی که  واسه من نظر گذاشته بود به من این جوری توصیف کرد حالشو   

سلام امین جون  
لطفا این نظر رو تایید نکن 
من از صبح توی خونه تنهام حوصله ام سر رفته بود یه کم کتاب خوندم به درسام یه کم رسیدگی کردم  

 بعدش اومدم اینترنت خیلی دلم گرفته به وبلاگ بچه ها سرزدم نمی دونم چه جوریه بعضی ها توی وباشون یه چیزایی می نویسند که آدم تحریک میشه خوب منم که خونه تنهام هنوز بچه ام بیرونم اجازه ندارم برم خوب چیکار کنم شیطون هم که بیکار نمیشینه فکر میکنم الان اومده توی اتاق خودم همینجا اصلا روی تختم نشسته بعضی ها هم که توی وبلاگاشون یه عکسای از پسرهای هم سن خودمون میزارن یا یه چیزی مینویسند که آدم یه جوریش میشه اون موقع هم  

                                  شیطون دیگه بیکار نمیشه  

 

نمیدونم من دو سه بار به دوستان گفتم اما میگن تو اینجوری هستی 

 مارو که تحریک نمیکنه این که من نیستم اون 10 تا چی پس اوناهم مثل منن 

ادامه این نظر  دوستم خیلی واسم حرف زده  در ادامه یک راز رو بهم گفت  

 که از همون موقع دارم میترکم به خدا  نمیتونم غذا بخورم  

دیروز تو مشهد برف اومد خیلی هم سرد بود  با شنیدن   راز این دوستم  

نمیدونستم چیکار کنم  نه ایمان نه بابام نمیزاشتن  

    برم حرم داشتم دق  میکردم به قران مجید   

با یکی از دوستام چت میکردم گفتم میخوام یواشکی برم حرم  گفت  

   اگه بی اجازه بابات بری حرم گناه کردی و امام رضا دوست نداره  

چون امام رضا گفته به حرف پدر مادرتون گوش کنید اگه حتی 

 واسه امام رضا هم به حرف مامان بابات نکنی گناه کردی  

ولی من نمیتونستم تاقط بیارم بدون اینکه به ایمان و بابام بگم یواشکی 

 از تو اتاق اومدم بیرون و اومدم تو خیابون  چون نزر کردم که واسه 

 دوستم پیاده برم حرم و پیاده بیام خونه  با خودم هیچی پول ور نداشتم که یک 

 وقت سرمای زیاد باعث نشه سوار ماشین بشم  

داشت برف میومد  ساعت تقریبا  ۱۸:40بود که زدم از خونه بیرون تا رسیدم 

 به حرم  دیگه همه جا سفید شده بود  هم وارد حرم شدم  ساعت حرم  زنگ زد 

 و ساعت 20:30 دقیقه رو نشون میداد تمام صحن حرم سفید شده بود  

 

 فقط  فرشای سیاه رنگی که انداخته بودن که مردوم از رو اونا رد شن 

 که لیز نخرن  که همونا هم در بعضی قسمتها سفید شده بود 

 من مستقیم رفتم تو همون صحنی که همیشه میرم  و رفتم نشستم اونجا  

 به  گنبد امام رضا نگاه کردم و از امام رضا خواستم که تر خدا دوستم خوب بشه 

 میدونم پرو بازی کردم و رفتم جای امام رضا و ازشون اینو خواستم    

  شانس اوردم امام رضا نگفت  تو بورو اول دوستیت رو به ما سابط کن 

 بعد بیا درخواست کن  تقریبا 40دقیقه اونجا بودم  نقاشیم هم گل کرده بود 

 تو اون سرما  و با اسم دوستام رو برف واسه خودم یک گل کشیدم  

 

اومدم از حرم بیرون اما از امام رضا قول پسرونه گرفتم که دوستم خوب کنه  

رفتم در مغازه آقا امین آقا امین داشت چایی میخورد منو که دید  

 از تعجب شاخ در آورد بردم عقب مغازه و بهم چای داد و گفت 

 اینجا چیکار میکنی من بهش گفتم اونم بهم گفت  امین تو دیونه هستی بعد  

که داشتم میومدم  بهم گفت ماشین میگیرم با ماشین برو گفتم نزر دارم 

 بازم گفت تو دیونه ای امین دیونه  ولی منم  واسه نماز صبح میرم  

   حرم دوستت رو دعا میکنم 

برگشتنا تا  راه آهن  خوب بود شلوغ بود ولی یک عالمه برف اومده بود  

ماشین تک توکی   میومدن و میرفتن  ولی از راه آهن تا خیام دیگه  

   سرما واسم جاشو با ترس از خیابون عوض کرده بود  سالی یک ماشین رد 

 میشد همه جا ساکت بود منم به جای سرما از ترس توند تون راه میرفتم 

 که به یک جایی برسم که شلوع باشه و نزدیک بود دو سه بار بخورم زمین  

    از چهاراه    35 متری به اینور شلوغ بود مغازه ها وا بودن  اما هنوز  

   هوا سرد بود  تقریبا ساعت ۲۳:30 بود که رسیدم در خونه  در واکردم 

 رفتم تو  هم رفتم تو ایمان میگی منتظرم بود هم منو دید 

 یکی محکم گذاشت زیر گوشم الانم که یک روز ازش میگذره 

 هنوز  سیاه هست و نمیتونم بهش دست بزنم میسوزه  و منم به خاطر 

 اینکه به بابام نگه مجبور شدم نظر خصوصی دوستم بهش نشون بدم 

 بعدش خیلی  هم گریه کرد هم جایی که زده بود بوس کرد از دلم اومد 

  بیرون اما درد داره هنوز   

از سرما  منو کرده بودن تو رنگ قرمز  و در آوره بودن  

 لباسای برفی و خیسم در آوردم آخه یکی از ماشینا از کنارم رد شد  

   هرچی آب تو خیابون بود ریخت روم  دیگه پاهام تو کفشام بی هس شده بود  

 یک شیر داغ خوردم اومدم پا سیستم  و با دوستام صحبت کردم و ....  

فردا اون روز یا  بقولی همین امروز نمیتونستم از جام بلند شم و برم مدرسه 

 تمام بدنم درد میکنه سرمم گیج میشه  الانم اومدم پا سیستم که از شما  

   دوستام  درخواست کنم تر خدا  دوستم دعا کنید   

ببخشید خیلی  حرف زدم دیگه نا ندارم به خدا  تر خدا دوستم دعا کنید  

    تر خدا منم  نزر کردم  2 روز واسش روزه بگیرم  

اگه منو دوست دارید و منو به عنوان داداش کوچولوی خودتون قبول دارید 

    دوستم دعا کنید که خوب بشه ترو خدا 

من دیگه نمیتونم تحمل کنم میرم دراز بکشم   شرمنده  

     حوصله  شما دوستام  سر بردم منو ببخشید 

اونی که  این پست واسه تو کردم  نگاه دیگه به خودم نمیگم ناراضی  

 به خدا میگم امین باشه  خوب شو تر خدا 

داداشی به خدا همین قدر از دستم بر میومد کردم ببخشید کم بود  

 

فقط همین  

بنی آدم اعضای یکدیگرند، که در آفرینش زیک گوهرند. 

 چو عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار  

 

باتشکردوست شما  امین کوچولو