دل نوشته های یک پسر

هرچیز که بوده گذشته و آینده نیز نیامده....گاهی سفری به گذشته میکنم و گهگاه سری به آینده میزنم اما در حال زندگی میکنم.....

دل نوشته های یک پسر

لطفا منو فراموش کنید

حرفهایی هست برای گفتن

که اگر گوشی نبود نمیگوییم

و حرفهایی هست برای نگفتن

حرفهایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمی آورند

و سرمایه ماورائی هر کس حرفهاییست که برای نگفتن دارد

حرفهایی که پاره های بودن آدمی اند و بیان نمی شوند

مگر آنکه مخاطب خویش را بیابند

سلامی با طعم خداحافظی

خوب به پایان رسید این وب

به حدی رسیدم که دیگر دوست ندارم

حتی دفتر خاطراتی داشته باشم

خوب برم سر اصلی ترین تصمیم

که میتونم بگیرم

1388/10/30سالروز تولد وبم بود

۱۳۸۹/۱۱/۱۵ آخرین روزی هست که این وب در دنیای مجازی وجود خواهد داشت

در سالروز شهادت امام هشتم امام رضا

وب من

www.hldkd.blogsky.com

و یاهو مسنجر
hldk_hldk@yahoo.com

دلیت میشود

و هرگز من وارد دنیای مجازی نخواهم شد

اگر به کسی بدی کردم منو ببخشه

و اگر به کسی خوبی کردم

که فکر نکنم دسته دوم وجود داشته باشه

منو دعا کنید

هر چه گویم عشق را شرح بیان

چون به عشق آیم خجل باشم از آن

عاشقی گر زین سر و گر از آن سر است

عاقبت مارا بدان سر رهبر است

گر چه تقیر زمان روشن گرست

لیک عشق؛بی زبانی روشن تراست

همین

یا حق

یک ناراضی.امین کوچولو.حمید......ط.......

پسری از دیار مجبت شنبه 9 بهمن‌ماه سال 1389 ساعت 01:24 ب.ظ

نظرات 4 + ارسال نظر

هومن شنبه 9 بهمن‌ماه سال 1389 ساعت 07:17 ب.ظ

سلام
بغض کردم

اما نه...

انگاری ترکیده بغضم

آره داداشی ترکیده
حالا دیگه دونه های احساس رو روی گونه هام حس میکنم

مواظب خودت باش داداشی
همین
حق نگهدارت

نارنجی پوش تو شنبه 9 بهمن‌ماه سال 1389 ساعت 07:50 ب.ظ

از برادرت راضی باش
از مرتضی راضی باش
میدونی چقدر دوست دارم؟
به اندازه خودت

آهای اقاپسر میدونی چی همه برادر بزرگت لوس تشریف داره
سربازیم تموم شد داداشی
میخام برم کار پیدا کنم زن بگیرم و صدتا پسر داشته
صدتا پسر که هیچکدم کسی نتونه بگه بالای چشمش ابرو هست
میخام اسم یکیش بزارم حمید رضا و خودم صداش بزنم امین کوچولو

راستی سعی کن کارای خوب بکنی که بچه هام به عمو شون افتخار بکنن
من که همیشه بهت افتخار میکنم

از اینکه باهات حرف زدم خوشحالم
هنوز صدات تو گوشمه
برای همیشه میمونه
اگه یک وقت اومدی به سوی جنوب
اگه یک وقت راهت خورد به بوشهر و خاستی از آب پخش رد بشی
یادت باشه یک روزی یک برادری اینجا داشتی
و بدون و بگو و فریاد بزن
که برادرت همیشه برادرت هست
همیشه تو قلبش هستی
فراموشش نکن
یا حق
راستی من بالاخره نفهمیدم من لوسترینم یا تو
همیشه یک بهانه برای درد دل هست

ما دوتا گیلاسیم که تو یک شب سرد زمستون برای همیشه بهم چسبیدیم
پیمان اخوت یادت نشه برادر کوچیکه
دوستدار توبرای همیشه سید مرتضی موسوی

آبجی کوچولوی شکسته شنبه 9 بهمن‌ماه سال 1389 ساعت 11:59 ب.ظ

سلام
تو این چند ماه بارها و بارها از خدا خواستم ای کاش ذهن آدما و قلب آدما میتونست فراموش بکنه
می تونست ریست بشه اصلا دلت بشه
اما.....................
نمیشه
به قرآن نشد
داداش خوبم
تو هیچوقت فراموش نمیشی
هیچوقت
مگه تو منو از یاد میتونی ببری
ما هم نه
آییییییییییییییییی
داداش اگه بدونی ..................
خدا میدونه فقط
شکستن تجربه سنگینیه
حداقل همیشه همو دعا منیم
حرف زیاده اما به قول خودت ارزش هر کس......
فقطخواهش میکنم مواظب خودت باش
و تو زندگیت هیچ چیز و هیچ کس رو با خدا ترجیح نده
فقط اونه که مونس همیشگیه و اونه که مهربانانه باهات میمونه بدون هیچ توغعی جز بندگی کردن
دوستار تو
آبجی پروین
میبوسمت
یا علی
سلام منو برسون به امام رضا

ژوکا یکشنبه 10 بهمن‌ماه سال 1389 ساعت 08:51 ب.ظ

سلام که اسم خداست
اومده بودم این متن رو برات بنویسم
مانند کشیدن کبریت درباد دیدنت دشواراست من که به معجعزه عشق ایمان دارم میکشم اخرین دانه کبریتم رادرباد هرچه بادا باد
اما دیدم اپ هستی شکفتم خوشحال شدم اما صد حیف ... ای کاش هیچ وقت اینهارو نمی نوشتی کلی دلم گرفت بدم اومد از اپت.....
اینطوریا نیست اگه نگفتن همیشه خوب بود قران نهج البلاغه وهزاران هزار کتاب دیگر و.....وجود نداشت باید گفتنی ها رو گفت گرچه توانی سخت دارد....
به نظر من تو یه غزلی که نباید اینگونه تسلیم وار تموم بشی...
نذار خاطرات برام تلخ باشه...
نمیدونم چیکار کنم که برا بمونی...
من اینجا بی تو خیلی غریبم...
فردا اگه اقا بخواد میام مشهد...